Za każdym razem, kiedy kąpiemy psa powinniśmy zabezpieczyć jego uszy, a w razie dostania się doń wody - odpowiednio wysuszyć. Kiedy pies chce się wysuszyć zazwyczaj trzepie głową, co prowadzi do jej częściowego spłynięcia w głąb kanału słuchowego. Woda zalegająca w kanale usznym może powodować zakażenia i zapalenia.
Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 20:24: Możesz kupić w sklepie zoologicznym specjalny płyn do mycia uszu i polecam myć psu uszu rumiankiem!. Odpowiedzi ja czyszczę zwykłą zwilżoną szkatką. ale są w sklepach zoologicznych specjalne preparaty do uszu. EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 19:57 Asia102 odpowiedział(a) o 20:05 blocked odpowiedział(a) o 20:05 Przegotowana woda,nic więcej. Nie ma sesnu wydawac kasy na te preparaty,ktre są do czyszczenia uczu po co? Jak pies ma zdrowe uszka a sa ewidentnie brudne czarne w srodku wystarczy wacik i przegotowana woda. chyba ze pies ma zapalenie ucha wtedy warto już ucho myć preparatmi do tego przeznaczonymi. Nawet jak wleci woda do ucha nie ma coś się tym przejmowac.. pies jak pływa to tez wodę wlewa do ucha. Pamiętaj o jednym czym czesciej myjesz psie uszy tym czesciej będzie w nich brudek. Moje psy maja po 4 lata i nigdy im uszu nie czyściłam a nie ma w nich grama brudu. Uważasz, że ktoś się myli? lub
Zatem, zamiast zastanawiać się, ile czasu trzeba nosić kolczyki po przekłuciu uszu i po jakim czasie można je zdjąć i zmienić, uważnie obserwuj przekłute uszy i umieść w nich nowe, srebrne lub złote kolczyki, kiedy uznasz, że rana całkowicie się zagoiła i, co najważniejsze, nie odczuwasz już bólu.
1. Zakładam, że nie jest to "podpucha" tylko faktycznie masz problem. 2. Odpowiadam na podstawie własnych doświadczeń. Psy można amputować ogon (tak jak łąpę czy ucho) w każdej chwili. Tak jak człowiekowi. I tak jak u człowieka sama amputacja nie boli (nie mam część palca to wiem), cholernie boli jak się goi (wiem) i jeszcze bardziej nie tyle boli co (delikatnie mówiąc) irytuje:angryy: ból fantomowy... Przy czym u człowieka robi się w miejscowym (przynajmniej palec) więc odpadła mi narkoza... U psów dochodzi wybudzenie z narkozy - czego Ci nikt nie zagwarantuje... Wet moim szczeniakom ciął ogony (jak wzorzec tego wymagał) i wcale to nie było takie przyjemne ani dla szczeniaków, ani dla mnie. Ale to nie ten wątek więc nie rozwijam. Od kiedy wolno nie ciąć to nie tnę. Czyli od 2002 (wtedy miałam pierwszy miot nie cięty) mam ogoniaste. Najpierw Fufu (JA PANTERA Meritum FCI) teraz Blondyna (ILDEFONS MERITUM Ewenement). Oba miały ogony, biegały agility. Oprócz tego mam przynajmniej 1 (a bywały 2-3) bull terriery. To co potrafi wyprawiać rozpędzona banda w zabawie - to witanie się z gośćmi to mały pikuś... Czasami zastanawiałam się czy nie ewakuować się na lampę jak dostawało 5 psów głupawki... I NIGDY ani bokser ani bull nie uszkodził sobie ogona... A kantów mam full i to ostrych... (np metalowe nogi biurka komputerowego). Jedyny ogoniasty bokser, który miał problemy z ogonem, którego znam to syn mojego Diuka. W zeszłym roku zabił go nowotwór miał 9 lat. Jego kłopoty z ogonem wynikały z tego, że całe życie miał alergię i prawdopodobnie leki spowodowały niską krzepliwość krwi i CZASAMI kaleczył sobie ogon. Ponieważ oprócz ogona CZASAMI kaleczył sobie uszy lub fafle jego właściciele nie rozważali nawet opcji ucięcia ogona - no bo teoretycznie należałoby jedną operacją amputować uszy i fafle... Miał bardzo obniżoną krzepliwość krwi. Dlatego jeśli jest tak jak piszesz zbadaj dobrze psa - ponieważ nie jest to normalne, aby bokser kaleczył sobie ogon... Tak bym zrobiła na Twoim miejscu i zabezpieczyłabym miejsca o które się rani. Moje psy biegają agility... Wszystkie nawet weteran Diuk (oczywiście rekreacyjnie, a ostatnio tylko tunele) i widzę różnicę jak pracują psy z ogonem i bez... Diuk pozbawiony "steru" nigdy nie skakał tak dobrze jak ogoniaste... Dlatego dobrze się zastanów - amputuje się raz i już nie przyszyje... A ja mino, że już od lat nie obcinam ogonków szczeniakom cały czas widzę te obcięte na stole i wcale nie jest mi z tym dobrze... pozdrawiam CHI & Bull-Box-Banda Tu masz podobny wątek na forum boksery [url= Forum :: Niegojące się ogony - kopiowane i naturalne[/url] Zapomniałam dodać, że jeśli chcesz psa wystawiać to odbada Ci już soporo krajów gdzie jest zakaz m in. Czechy i Niemcy...
Przycinanie uszu psom jest zakazane w części Europy i Australii. W niektórych krajach przeprowadzenie takiego zabiegu jest słusznie uważane za znęcanie się nad zwierzętami. Nie jest to zabieg ani konieczny, ani ratujący zdrowie. Ma walory czysto estetyczne i niestety w wielu krajach jest nadal dozwolony.
Natura wyposażyła koty w doskonałą broń – komplet ostrych, mocnych i zagiętych pazurów, służących między innymi do chwytania i przytrzymywania zdobyczy. Ofiara, która dostanie się w pazury kota, nie ma najmniejszych szans ucieczki. To drapieżnik – czy w takim razie obcinanie pazurów u kota ma sens? Jak dbać o pazury o naszego pupila i jak obciąć kotu pazury, gdy będzie taka konieczność? 1. Pazury kota – podstawowe informacje 2. Czy wszystkie koty chowają pazury? 3. Czy powinno się obcinać pazurki kotom? 4. Jak dbać o kocie pazury? 5. Czy obcinać kotu pazury? 6. Jak często obcinać kotu pazury? 7. Szalona moda na usuwanie pazurów i kocie tipsy 8. Czy i jak obciąć pazury kotu? – podsumowanie Pazury kota – podstawowe informacje Dzięki specyficznej budowie i ułożeniu kości palców koty mogą chować i wystawiać pazury w zależności od potrzeby. Kocięta rodzą się z bardzo słabymi mięśniami palców, dopiero po jakimś czasie uczą się, że pazurki, za pomocą specjalnych mięśni, można schować. Schowane pazury powodują, że kot praktycznie bezszelestnie może podkraść się do swojej ofiary. Kot ma pięć palców u przednich łap i cztery u tylnych, a każdy palec wyposażony jest w pazur. Pazury to po prostu rogowe twory naskórka, których zadaniem jest ochrona delikatnych koniuszków palców. Pazur kota, podobnie jak każdego innego ssaka, składa się z dwóch blaszek, czyli warstw o różnej twardości. Zewnętrzna (naskórkowa) jest twardsza, natomiast wewnętrzna (skórna) miękka. Czy wszystkie koty chowają pazury? Umiejętność wciągania i wyciągania pazurów to cecha charakterystyczna dla kotów. A jednak w przyrodzie występują aż cztery gatunki kotowatych, które pazurów nie potrafią chować. Trzy z nich należą do rodzaju Prionailurus, małych kotów zamieszkujących kontynent azjatycki: to kot kusy, kot z Iriomote i taraj. Najbardziej znanym gatunkiem, którego przedstawiciele stracili zdolność do wciągania pazurów, jest gepard. Chowanie pazurów nie jest im do niczego potrzebne, gdyż korzystają z zupełnie innej techniki łowieckiej niż większość kotów, które zaczajają się i skradają do swojej ofiary. Gepardy będące najszybszymi zwierzętami lądowymi (na krótkich dystansach osiągają szybkość około 120 km/h) są mistrzami pościgu. Wciąż wysunięte pazury zapewniają im lepszą przyczepność podczas pogoni za zdobyczą. Czy powinno się obcinać pazurki kotom? Zastanawiasz się, czy obcinać kotu pazury? To wszystko zależy od trybu życia kota. Jeśli kot jest wychodzący, w ogóle nie powinno się obcinać pazurków. Długie i ostre pazury pomogą w ucieczce na drzewo, jeśli pojawi się jakieś niebezpieczeństwo, a także służą do obrony własnej. Kotom przebywającym w domu nie są potrzebne długie pazury. Często nawet przeszkadzają w funkcjonowaniu i powodują, że kot się gdzieś przypadkiem zahaczy. Jest to niebezpieczne, ponieważ próbując się wydostać z opresji, kot szarpie łapką i może dojść nawet do zerwania pazura, co jest dla niego bardzo nieprzyjemne i bolesne. Jak dbać o kocie pazury? Obcinanie pazurów u kota nie było kiedyś potrzebne. W naturalnych warunkach koty ścierają pazury podczas chodzenia, biegania oraz polowania. Koty domowe, które nie mają styczności ze światem zewnętrznym, często znajdują sobie jedno miejsce (kanapa, ściana, drewniane krzesło), na którym ostrzą swoje pazury. Jest to sposób na ich pielęgnację. W czasie drapania zdzierane są stare łuski, a pod nimi znajdują się ostre części pazura. Dla kotów żyjących wolno drapanie drzew i innych powierzchni ma jeszcze jedno znaczenie – pozostawienie śladu zapachowego. Dlatego też oprócz regularnego obcinania pazurów powinniśmy zapewnić kotu drapak. W sklepach zoologicznych jest bardzo dużo różnych drapaków. Można także pokusić się o zrobienie własnego. W Internecie znajdziemy bardzo dużo różnych filmików, które pokazują, jak się do tego zabrać. Jeśli jednak zdecydujemy się na zakup drapaka, powinniśmy dostosować jego wielkość do wielkości mieszkania. Oczywiście im większy drapak, tym bardziej atrakcyjny dla kotów. Drapak możemy postawić w miejscu przez nas wybranym. Jeśli kot ma już swoje miejsce do ostrzenia pazurów – kanapę czy ścianę, warto w tym miejscu ulokować nowy drapak. Jeśli kot nie jest chętny do korzystania z niego, można spryskać drapak kocimiętką lub zainstalować przy nim atrakcyjne zabawki. Czy obcinać kotu pazury? Możemy sami w domu obcinać kocie pazury. Najważniejszym elementem obcinania pazurów jest — by zacząć to robić w miarę wcześnie, odkąd nasz pupil jest małym kocięciem. Gdy zaczniemy wcześnie, kot, dorastając, uzna obcinanie pazurów za coś naturalnego i nie będziemy mieć z tym najmniejszych problemów. U starszych kotów wymagane jest więcej poświęcenia i pracy z naszej strony. By rozpocząć obcinanie pazurów u kota, będą potrzebne specjalne kocie obcinaczki oraz dużo przysmaków. Na początku powinniśmy przyzwyczaić naszego kota do dotyku łapek. Kocie łapy są bardzo wrażliwe i nie wszystkie koty godzą się głaskanie w tym miejscu. Dlatego też należy zacząć delikatnie głaskać kocie łapy już od małego kociaka. Jeśli kot dzielnie znosi dotykanie łap, należy go nagrodzić przysmakiem. Potem powoli przyzwyczajamy kota do odważniejszych czynności, czyli do delikatnego naciskania opuszek łap, tak oby pojawiły się pazurki. To także nagradzamy przysmakiem. Następnie możemy przejść do obcinania pazurów, pamiętając, że obcinamy tylko samą, białą końcówkę pazura. Dalej widoczny jest różowy rdzeń, który jest silnie ukrwiony i unerwiony. Czasem do obcinania pazurków przydatna jest jeszcze jedna osoba, która sadza kota na swoje kolana, a druga osoba po kolei delikatnie naciska opuszki, wysuwając pazur i obcina samą ostrą kocówkę pazura. Jeśli kot chowa łapki i nie pozwala sobie na takie manewry, nie zmuszajmy go. Dajmy mu chwilę odpoczynku i spróbujmy ponownie za jakiś czas. Czasami łatwiej jest obcinać pazury wtedy, kiedy kot jest rozespany. Spróbujmy obciąć pazury, kiedy jest tuż po drzemce. Jeśli nie radzimy sobie z obcinaniem pazurków i kosztuje nas to dużo stresu, zawsze można udać się do lekarza weterynarii, który szybko i profesjonalnie pomoże naszemu pupilowi. Jak często obcinać kotu pazury? Obcinanie pazurów kotu to bardzo indywidualna sprawa. Niektórym kotom trzeba obcinać pazury co 3-4 tygodnie, innym znacznie rzadziej. Niektórym tak naprawdę wcale. Trzeba po prostu kontrolować od czasu do czasu stan pazurów. Jeśli zauważymy, że kot zaczyna się zahaczać o różne przedmioty – jest to odpowiedni czas na przycięcie pazurów. Kontrolując długość pazura u swojego kota, musimy zwrócić szczególną uwagę na boczne pazury w przednich łapach. Jako jedyne nie dotykają one podłoża i mogą ścierać się w mniejszym stopniu. Jeśli urosną zbyt długie, mogą wbić się w opuszkę palcową, co dla kota jest bardzo bolesne. Jeśli mamy starszego kota, warto częściej sprawdzać, w jakim stanie są pazury. Starsze koty mogą nie radzić sobie same z pielęgnacją, ich pazury mogą z wiekiem stawać się grubsze, a niektóre z kotów tracą zdolność ich chowania. Szalona moda na usuwanie pazurów i kocie tipsy W niektórych krajach nadal dozwolony jest zabieg całkowitego usuwania kocich pazurów. Mimo że zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu, to wyrządzamy kotom ogromną krzywdę. Koty mają bowiem zakorzenioną w swojej naturze potrzebę drapania, ścierania pazurków i zakopywania swoich odchodów. Pozbawiając je pazurów, skazujemy je na traumę związaną z niemożliwością naturalnego zachowania się. W Polsce na szczęście całkowite usuwanie pazurów jest zakazane i niezgodne z ustawą o ochronie zwierząt. Kolejną modą, która przywędrowała do nas ze Stanów Zjednoczonych, jest zakładanie kotom kolorowych tipsów. W Internecie roi się od zdjęć „szczęśliwych i zadbanych kotów” z pięknymi, kolorowymi tipsami. Są one polecane jako niebolesne i nieszkodliwe dla kota, wykonane z nieszkodliwych dla niego materiałów. Kot naturalnie i instynktownie chowa i wyciąga swoje pazury. Posiadając takie nakładki, nie jest w stanie schować pazura, jest to dla niego bolesne, nienaturalne i frustrujące. Kot odczuwa dyskomfort, czuje się nieswojo, co może doprowadzić do apatii, czy nawet wielu chorób, których przyczyną może być długotrwały stres u kota. Musimy zastanowić się, co jest dobre dla naszego kota i nieświadomie nie robić mu krzywdy, podążając za bezmyślną modą. Czy i jak obciąć pazury kotu? – podsumowanie Regularnie sprawdzajmy stan pazurów naszego kota, zapewnijmy mu odpowiednie drapaki, gdzie będzie mógł sam o nie dbać. Jeśli mamy kota wychodzącego, nie obcinajmy mu pazurów, musi mieć możliwość ucieczki na drzewo. Obserwując swojego kota, będziemy wiedzieć, kiedy obcinać pazury kotu. Jeśli zauważymy coś niepokojącego – np. złamany pazur, krwawienie z pazura, ciemną wydzielinę wokół łożyska pazura skonsultujmy się z lekarzem weterynarii.
Najlepiej myć psu uszy płynem . Ja wypróbowałam płyn VetriDerm Otex , jego użycie ; włożyć tą końcówkę do ucha i szybko psiknąć , aby płyn był w uchu , potem szybko zagiąć ucho i zagięte masować , następnie pozwolić psu się otrzepać , jak już się otrzepie weż waciki i wytrzyj uszy w środku i będzie wszystko gotowe .
Strzyżenie Shih tzu, polega przede wszystkim na ujarzmianiu niesfornych kłaczków zarastających oczy psa. Najwygodniejsze jest związywanie ich w kitkę. Najlepsze do tego są specjalne, silikonowe gumki. Odpowiedniego traktowania wymagają również włosy w uszach Shih tzu, które najlepiej regularnie wyskubywać. Strzyżenie Shih tzu, polega przede wszystkim na ujarzmianiu niesfornych kłaczków zarastających oczy psa. Najwygodniejsze jest związywanie ich w kitkę. Najlepsze do tego są specjalne, silikonowe gumki. Odpowiedniego traktowania wymagają również włosy w uszach Shih tzu, które najlepiej regularnie wyskubywać. Bardzo ważne jest, by po każdym zabiegu pielęgnacyjnym nagradzać psa smakołykiem. Dzięki temu, będzie kojarzył to z przyjemnością i unikniemy niebezpiecznej szamotaniny z nożyczkami w dłoni. Kasia gotuje z ciasto z budyniem i jabłkami Strzyżenie Shih tzu Włos, który pokrywa ciało Shih tzu dzieli te psy na dwie grupy: puszysty, podobny do waty oraz twardy, prosty. Ten ostatni jest łatwiejszy w pielęgnacji, natomiast watowata szata, jest bardziej efektowna. Jeżeli decydujemy się na długowłosego Shih tzu, wówczas trymowanie sierści należy przeprowadzać średnio co 3 - 4 miesiące (w przypadku grzywki i uszu częściej). Obcinanie lub wiązanie włosów wpadających do oczu oraz wyskubywanie włosów z uszu to podstawa w pielęgnacji tej rasy. Zaniedbanie powoduje, że osadzająca się na kłaczkach wydzielina z oczu ma bardzo nieprzyjemny zapach i może prowadzić do powstawania odparzeń. Uszy z powodu zarastającego ujścia kanałów słuchowych, również narażone są na różnego typu infekcje. Jak radzić sobie z włosami Shih tzu Z włoskami można radzić sobie na dwa sposoby: Cięcie sierści Obcinane grzywki i kłaczków w uszach można powierzyć specjaliście, czyli groomerowi (psiemu fryzjerowi) lub wykonać ten zabieg samodzielnie. Konieczne jest jego powtarzanie co 6 – 8 tygodni. Postrzyżyny w domowym zaciszu wymagają odpowiedniego sprzętu. Niezbędne są tzw. bezpieczne nożyczki (z zaokrąglonymi końcami). Cięcie, najlepiej wykonać, układając nożyczki płasko (w stosunku do głowy) i ciąć wzdłuż włosa. Dzięki temu unikniemy nieestetycznych schodów, a grzywka będzie odrastać równo nie wchodząc w oczy zwierzaka. Włosy w uszach najlepiej wyskubywać podczas zabawy z psem (najlepiej kilka kłaczków co kilka dni). Nie jest to dla niego bardzo bolesne i z czasem się przyzwyczaja. Dzięki takiemu zabiegowi w uszach nie będą powstawały, niebezpieczne dla zdrowia naszego czworonoga kołtuny. Związywanie włosów Czesanie na czubku głowy Shih tzu uroczej kitki najlepiej wykonywać 3 razy w tygodniu. Włoski trzeba przeczesywać i zmienić gumkę. Najlepsze są gumeczki silikonowe, lateksowe i frotki, nie sprawdzają się natomiast gumki do ludzkich włosów. Dobrze jest związać je w dwie kitki – jedną tuż nad oczami i drugą, na środku głowy. Czesanie Shih tzu Akcesoria niezbędne do czesania Shih tzu, to: szczotka z ząbkami bez kulek na końcach, grzebień wykonany z metalu, i odżywka w sprayu (dla psów długowłosych) ułatwiająca rozczesywanie. W trakcie czesania naszego pupila, na szczególną uwagę zasługują miejsca na łapach i za uszami. To tam najczęściej pojawiają się kołtuny. Czesanie rozpoczynamy od tylnych łapek, stopniowo przechodząc wyżej. Grzebień dociera do najgłębszych warstw podszerstka, dlatego jest najlepszy do wyczesywania martwych włosów, szczotka służy do wygładzenia sierści i nadania efektu końcowego całej fryzurze. Pamiętajmy, by nie czesać Shih tzu na sucho. Każdą partię włosów, przed pociągnięciem grzebienia spryskujemy odżywką. Leptospiroza to zakaźna choroba odzwierzęca, niebezpieczna też dla człowieka. Leptospiroza u psa - przyczyny, objawy, leczenie. Włosy maltańczyków rosną cały czas. Jak pielęgnować maltańczyka?
Zobacz 5 odpowiedzi na pytanie: Gdzie można skrócić psu ogon? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1936)
Paznokcie psa, podobnie jak nasze, stale rosną. Trzeba jednak zaznaczyć, że czworonogi w naturalny sposób mogą je ścierać, chodząc czy biegając po twardych podłożach. Niestety większość psiaków nie ma takiej możliwości, a ich pazury miarowym stukotem odbijają się od podłóg w naszych domach. Dlaczego warto i jak obcinać psu pazury? Budowa psiego pazura Zapewne zdążyłeś zauważyć, że psie pazury mają inną budowę niż twoje paznokcie. Ale czy wgłębiłeś się w ich anatomię? Jest to niezwykle ważne, zwłaszcza przed przystąpieniem do obcinania pazurów pupila. Już nawet milimetr więcej może przysporzyć psiakowi bólu, pojawi się krew, a zwierzę będzie miało złe doświadczenia. Jeśli jednak zdarzy ci się, że obetniesz psu za krótko paznokcie, użyj proszku do tamowania krwawienia. Zewnętrza powłoka psiego pazura pokryta jest płytką rogową, która jest niezwykle twarda. Jeśli przyglądałeś się pazurom pupila, to pewnie wiesz, że od spodu są jaśniejsze. Ta część to podeszwa. A teraz najważniejsza część psiego pazura – wnętrze. Znajdziemy tam naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe – łożysko i macierz. To właśnie uszkodzenie tej części pazura jest przyczyną bólu i obfitego krwawienia. Opiekunowie psów, które mają jaśniejsze pazury, mogą bez problemu znaleźć macierz. A co za tym idzie, ryzyko uszkodzenia tej części psiego paznokcia jest naprawdę niewielkie. Jak często i dlaczego obcinać psu pazury? Jak już wcześniej wspomnieliśmy, psy mogą w naturalny sposób ścierać swoje pazury. Dlatego częstotliwość ich obcinania jest uzależniona od podłoża, po którym czworonogi najczęściej spacerują czy biegają. Również wpływ na to ma to, jak szybko rosną zwierzęciu pazury – tempo wzrostu paznokci jest indywidualne. Zwykle zaleca się, aby przycinać je raz na dwa tygodnie. Jeśli jednak twój pies dotyka pazurami podłogi, gdy na niej stoi, to znak, że czas je przyciąć. Zarówno zbyt krótkie, jak i za długie paznokcie powodują u psa dyskomfort. Jeśli pies nie ma możliwości w naturalny sposób ścierać swoich pazurów, a opiekun ich nie przycina, to z czasem zaczną się one wywijać. To z kolei prowadzi do bolesnych ran i infekcji. Nawet jeśli się nie zwijają, to za długie paznokcie mogą utrudniać swobodne spacerowanie, o bieganiu już nie wspominając. Ponadto długie pazury mogą się gdzieś zakleszczyć, a pies, który będzie chciał się wydostać, szarpiąc się, może go częściowo oderwać, co również jest dla niego bolesne. Dlatego już od najmłodszych lat przyzwyczajaj psa do tych zabiegów pielęgnacyjnych.
Może nie pozwolić Ci obciąć wszystkich pazurów od razu, ale nie przejmuj się tym. Gdy tylko nadarzy się kolejna okazja połóż kota na kolanach i wróć do obcinanie paznokci tak, gdzie skończyłeś. Nie zapomnij o jego smakołykach. Ważne jest, aby zwierzę powiązało nagrodę z obcinaniem pazurów, tak aby następnym razem było to
Z Ustawy wynika więc, że można uśpić psa jedynie w trzech sytuacjach. Gdy konieczne jest skrócenie jego cierpień, gdy roznosi on groźne dla życia ludzi lub innych zwierząt choroby (ściśle określone w innej ustawie) lub gdy w inny sposób, na przykład poprzez swoje agresywne zachowanie, stwarza on zagrożenie dla otoczenia. Oczywiście w prawie każdym mieście znajdzie się weterynarz, który za odpowiednie pieniądze gotowy jest złamać obowiązujące prawo i uśpić psa, nawet jeśli zwierzak jest w pełni zdrowy i bezproblemowy. Jednak takie postępowanie jest okrutne, nielegalne i może nieść ze sobą poważne konsekwencje zarówno dla weterynarza, jak i właścicieli uśpionego czworonoga! Kiedy można uśpić psa? Polskie prawo dopuszcza tylko trzy sytuacje, w których możliwa jest eutanazja zwierzęcia. Jak to wygląda w praktyce? Możesz uśpić psa, jeśli nie da się go uratować od cierpienia Możesz, a nawet powinieneś! Psom, którym w żaden sposób nie da się zapewnić dalszego życia bez bólu i cierpienia, należy skrócić męki poprzez eutanazję. Do takich sytuacji należą między innymi ciężkie, bardzo zaawansowane choroby nerek lub wątroby. Powodują one wyniszczenie całego organizmu, liczne powikłania i ogromny, nieprzerwany ból. Również nieoperacyjne nowotwory, zajmujące kolejno liczne organy zwierzęcia i odbierające mu radość życia, mogą być powodem do humanitarnego uśpienia pupila. Także wady wrodzone, takie jak brak wykształconych struktur mózgu czy innych części ciała mogą sprawić, że życie zwierzaka będzie przepełnione bólem, któremu nie da się zapobiec. Uśpione mogą zostać również psiaki po ciężkich wypadkach komunikacyjnych, które jeśli nie zostaną natychmiast poddane eutanazji, będą niewyobrażalnie cierpieć przed swoją nieuchronną śmiercią. Ostateczna decyzja o uśpieniu czworonoga w takich wypadkach zależy w dużej mierze do lekarza weterynarii. Poddaje on ocenie stan zwierzęcia i jeśli dojdzie do wniosku, że nie da się w żaden sposób pomóc cierpiącemu psiakowi, może zalecić eutanazję. Jeśli jednak istnieje duża szansa na powrót do zdrowia lub zapewnienie psu jeszcze kilku lat komfortowego życia, może on odmówić uśpienia. W przypadku tych chorób MUSISZ uśpić psa! Istnieją także sytuacje, w których uśpienie psa będzie absolutnie konieczne. Obowiązkowej eutanazji muszą być poddane psy, które zachorują na jedną z chorób zwalczanych z urzędu. Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt wymienia na szczęście tylko dwie choroby występujące u psów, które wymagają natychmiastowej eutanazji. Należą do nich wścieklizna oraz gruźlica. Czy agresywny pies musi zostać uśpiony? Trzecią sytuacją, w jakiej polskie prawo dopuszcza eutanazję psa, jest stwarzanie przez czworonoga zagrożenia dla innych zwierząt lub ludzi. Jednak zezwala na to tylko w przypadkach, w których niemożliwe jest usunięcie zagrożenia w inny sposób. Nie poddaje się więc eutanazji psiaków, które w odpowiedni sposób zabezpieczane są przez swoich opiekunów (na przykład poprzez smycz i kaganiec), nawet jeśli wykazują one ogromną agresję wobec innych ludzi. Nieprawidłowo zabezpieczany czworonóg, który notoryczne stwarza zagrożenie na spacerach lub ucieka z ogrodu, prędzej zostanie odebrany właścicielom niż skazany na uśpienie. Również schroniska dla psów coraz częściej rezygnują z uzasadnianych agresją eutanazji. Wychodzą z założenia, że w większości przypadków taki problem można rozwiązać na przykład resocjalizacją czworonoga. Zapis ten dotyczy więc głównie bezpańskich lub zdziczałych psów, które wykazują wyjątkową agresję wobec mieszkańców i które muszą zostać jak najszybciej „usunięte”. Jednak również w takich przypadkach coraz powszechniejszą praktyką staje się nie zabijanie, a wyłapywanie psów rozmaitymi sposobami. Takie psiaki umieszczane są w schroniskach, gdzie zyskują szansę na resocjalizację i nowe życie.
RCAJ1Vn. 132 362 204 36 17 371 85 377 184
gdzie mozna obciac uszy psu
